Święty Wincenty a Paulo
(1581-1660)
Wincenty a Paulo przyszedł na świat w południowej Francji w roku 1581. Święcenia
kapłańskie przyjął bardzo wcześnie, bo w wieku 19 lat. Pierwsze dziesięć lat jego posługi jako księdza
diecezjalnego upłynęło pod znakiem rozszerzania swoich wpływów i możliwości; krótko mówiąc – na
„robieniu kariery”…
Jednak dramatyczne doświadczenia (niewola, niesłuszne posądzenie o kradzież) oraz
spotkania z wybitnymi postaciami francuskiej duchowości pozwoliły mu stopniowo przewartościować swoje podejście do życia i kapłaństwa.
W latach 1611-1612, pracując jako proboszcz w Clichy, zaczął coraz bardziej doceniać radość duszpasterzowania. Jednak już rok później podjął się zupełnie innego zadania: oddał się posłudze w charakterze kapelana arystokratycznej rodziny de Gondich.
Przełomowe wydarzenie w życiorysie Wincentego miało miejsce w 1617 roku. Spowiadając pewnego mężczyznę w wiosce Gannes, przekonał się, że wiele osób nie potrafi należycie wyznawać swoich grzechów. Przemilcza je podczas spowiedzi i naraża się na potępienie…
Poruszony tym zjawiskiem wygłosił 25 stycznia kazanie o spowiedzi generalnej. Spowiedzi, która ma pomóc penitentowi w wyzbyciu się wszystkich grzechów obciążających sumienie od dłuższego czasu… Kazanie to uznał za duchowy początek Zgromadzenia Misji.
Jednak dramatyczne doświadczenia (niewola, niesłuszne posądzenie o kradzież) oraz
spotkania z wybitnymi postaciami francuskiej duchowości pozwoliły mu stopniowo przewartościować swoje podejście do życia i kapłaństwa.
W latach 1611-1612, pracując jako proboszcz w Clichy, zaczął coraz bardziej doceniać radość duszpasterzowania. Jednak już rok później podjął się zupełnie innego zadania: oddał się posłudze w charakterze kapelana arystokratycznej rodziny de Gondich.
Przełomowe wydarzenie w życiorysie Wincentego miało miejsce w 1617 roku. Spowiadając pewnego mężczyznę w wiosce Gannes, przekonał się, że wiele osób nie potrafi należycie wyznawać swoich grzechów. Przemilcza je podczas spowiedzi i naraża się na potępienie…
Poruszony tym zjawiskiem wygłosił 25 stycznia kazanie o spowiedzi generalnej. Spowiedzi, która ma pomóc penitentowi w wyzbyciu się wszystkich grzechów obciążających sumienie od dłuższego czasu… Kazanie to uznał za duchowy początek Zgromadzenia Misji.
W tym samym 1617 roku Wincenty powołał do istnienia (złożone z ludzi świeckich) Bractwo Miłosierdzia, które miało w sposób zorganizowany śpieszyć z pomocą ludziom dotkniętym ubóstwem materialnym. Tak właśnie powstawały zręby posługi wincentyńskiej, czyli duchowej i materialnej troski o ubogich…
Wincenty zaczął gromadzić wokół siebie księży zainspirowanych tymi ideałami. I tak w 1625 już formalnie podpisano akt założenia Zgromadzenia Misji.
Oprócz Bractwa Miłosierdzia i Zgromadzenia Misji Wincenty założył także Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia, zwanych dziś szarytkami. Pomogła mu w tym jego podopieczna duchowa – pani Le Gras, czyli późniejsza św. Ludwika de Marillac…
Od roku 1633 dzieła podejmowane przez te trzy instytucje rozwijały się bardzo prężnie na chwałę Boga i ku pożytkowi nie tylko ubogich, lecz również kapłanów… Organizując spotkania, a z czasem rekolekcje dla kandydatów do święceń, i wreszcie – seminaria duchowne, misjonarze przyczyniali się bowiem do należytego przygotowania kolejnych pokoleń księży do wymagającej posługi kapłańskiej…
W tym samym 1617 roku Wincenty powołał do istnienia (złożone z ludzi świeckich) Bractwo Miłosierdzia, które miało w sposób zorganizowany śpieszyć z pomocą ludziom dotkniętym ubóstwem materialnym. Tak właśnie powstawały zręby posługi wincentyńskiej, czyli duchowej i materialnej troski o ubogich…
Wincenty zaczął gromadzić wokół siebie księży zainspirowanych tymi ideałami. I tak w 1625 już formalnie podpisano akt założenia Zgromadzenia Misji.
Oprócz Bractwa Miłosierdzia i Zgromadzenia Misji Wincenty założył także Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia, zwanych dziś szarytkami. Pomogła mu w tym jego podopieczna duchowa – pani Le Gras, czyli późniejsza św. Ludwika de Marillac…
Od roku 1633 dzieła podejmowane przez te trzy instytucje rozwijały się bardzo prężnie na chwałę Boga i ku pożytkowi nie tylko ubogich, lecz również kapłanów… Organizując spotkania, a z czasem rekolekcje dla kandydatów do święceń, i wreszcie – seminaria duchowne, misjonarze przyczyniali się bowiem do należytego przygotowania kolejnych pokoleń księży do wymagającej posługi kapłańskiej…
Co ciekawe, założyciel Zgromadzenia Misji był blisko nie tylko potrzebujących, ale także ówczesnych elit świeckich i duchownych, chociażby spowiadając króla Francji czy też doradzając kardynałowi Richelieu
Wincenty a Paulo zmarł w 1660 roku. Zainicjowane przezeń dzieła znajdowały się wówczas w pełnym rozkwicie. Kościół docenił jego starania i wyniósł go na ołtarze. Beatyfikacja miała miejsce w 1729 roku, zaś kanonizacja tylko osiem lat później…
27 września obchodzimy uroczystość św. Wincentego a Paulo, założyciela Zgromadzenia Misji i Sióstr Miłosierdzia. Urodził się w Pouy (Francja) 24 kwietnia 1581 r. Święcenia kapłańskie otrzymał 23 września 1600 r. Był duszpasterzem w Paryżu, a następnie kapelanem rodziny de Gondi. Dla wspomagania ubogich i chorych założył liczne stowarzyszenia charytatywne oraz wspólnie z Ludwiką de Marillac założył Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia. W trosce o zbawienie ubogich założył Zgromadzenie Misji (Księża Misjonarze), któremu powierzył również zadanie formacji duchowieństwa. Zmarł 27 września 1660 r. w Paryżu. Beatyfikowany w 1729 r. i kanonizowany w 1737 r. W 1883 r. został ogłoszony patronem wszystkich katolickich dzieł charytatywnych.
W uroczystość św. Wincentego a Paulo formalnie kończy się okres Seminarium Internum. Wówczas mają miejsce Obłóczyny – wkraczający w nowy etap formacji alumni otrzymują strój duchownych i składają Bonum Propositum, Dobre Przyrzeczenie zachowania czystości, ubóstwa i posłuszeństwa w Zgromadzeniu Misji. W tym roku na uroczystej mszy św. której przewodniczył ks. Wizytator Kryspin Banko oraz księża z domu Stradomskiego i przybyli księża, 4 seminarzystów przyjęło strój duchowny i złożyło Bonum Propositum, są to kl. Kaszuba Łukasz, kl. Laba Kamil, kl. Wojcieszak Artur oraz Wojewódka Jarosław.