Ogromnie się cieszymy, że możemy zaprezentować kolejny numer naszego Informatora Misyjnego! To ostatni już numer w Roku Jubileuszu 400. lat Charyzmatu Wincentyńskiego. W środku znajdziemy aż 15 artykułów!

Wśród nich:

• Misja w Chinach – ks. Paweł Wierzbicki
• Misyjna gawęda – ks. Jacek Tendej
• „Rekolekcje” w Beninie – ks. Paweł Holc
• Tydzień Misyjny w Seminarium – kl. Michał Adamczyk
• Życie Sługi Bożego br. Władysława Prinza CM
• MISEVI – Gala Finałowa i inne nowiny
• Nie zabrakło Papieskich Intencji Misyjnych na pierwsze półrocze 2018 r., fragmentu numeru archiwalnego i innych oraz nowego działu: Pomoc Kościołowi w Potrzebie.

Dokumenty „nie-misyjne” o misjach
Wśród wypowiedzi Kościoła na temat działalności misyjnej są dokumenty wprost podejmujące temat misji, o czym pisaliśmy w poprzednich numerach. Nie można jednak zapominać, że temat misji podejmują również inne dokumenty Kościoła, dotyczące innych zagadnień życia kościelnego. Jednym z takich wielkich dokumentów jest „Konstytucja dogmatyczna o Kościele” uchwalona na soborze Watykańskim II, gdzie przeczytamy o odpowiedzialności biskupów za misje: „…poszczególni biskupi, o ile im na to pozwala wykonywanie własnego urzędu, obowiązani są współpracować wzajem ze sobą i z następcą Piotra […] powinni usilnie dostarczać misjom tak żniwiarzy, jak i pomocy duchowych i materialnych, zarówno sami bezpośrednio, jak i wzbudzając żarliwą współpracę wiernych” (KK 23).

“Wspólnota zaś miejscowa nie może się troszczyć tylko o swoich wiernych, lecz pełna gorliwości misyjnej winna przygotowywać wszystkim ludziom drogę do Chrystusa”

W Soborowym „Dekrecie o posłudze i życiu kapłanów” przeczytamy o misyjnej gorliwości: „Urząd zaś pasterza nie ogranicza się do troski o każdego z wiernych z osobna, lecz także rozciąga się na formowanie autentycznej wspólnoty chrześcijańskiej. Aby duch wspólnoty mógł się należycie kształtować, musi objąć nie tylko Kościół Miejscowy, ale i Kościół Powszechny. Wspólnota zaś miejscowa nie może się troszczyć tylko o swoich wiernych, lecz pełna gorliwości misyjnej winna przygotowywać wszystkim ludziom drogę do Chrystusa” (DK 6).

Na temat liturgii na misjach przeczytamy w kilku innych dokumentach Soboru Watykańskiego II, m. in. w „Dekrecie o przystosowanej odnowie życia zakonnego” nr 3, w „Konstytucji o liturgii” nr 40, 65, 68, 119. Tak więc widzimy, że odpowiedzialność za misje nie jest wydzieloną komórką w Kościele, lecz ma przenikać wiele aspektów obecności Kościoła w świece, w tym życie parafialne, działalność zakonów jak również życie całych diecezji.

Na czas Bożego Narodzenia wszystkim Czytelnikom, Misjonarzom, Współpracownikom życzymy Pokoju, którego świat dać nie może, a który przyniósł Syn Boży stając się jednym z nas. Ks. Antoni Miciak CM