Archives Listopad 2019

W dniu 23 listopada 2019 r. odszedł do wieczności ks. Tadeusz Uchwat CM. Urodził się 12 lutego 1954 r. w Bogoniowicach w diecezji tarnowskiej. W 1973 r. wstąpił do Zgromadzenia Księży Misjonarzy w Krakowie. Śluby święte złożył 8 grudnia 1978 r. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk bp Stanisława Smoleńskiego 26 kwietnia 1980 r. na Stradomiu w Krakowie.

1980-1981 – Wrocław św. Józef, wikary, katecheta
1981-1983 – Bydgoszcz św. Wincenty, duszpasterz akademicki
1983-1985 – Pabianice, duszpasterz akademicki
1985-1988 – Austria, Schwarzach
1988-2000 – Huttau, Austria, proboszcz
2000-2001 – Niemcy, Freilassing, duszpasterz
2001- Austria, St. Koloman, proboszcz

UROCZYSTOŚCI POGRZEBOWE ODBĘDĄ SIĘ: DNIA 2 GRUDNIA 2019 r. (poniedziałek)
11.00 – Msza św. pogrzebowa w kościele Księży Misjonarzy w Krakowie na Stradomiu
13.15 – odprowadzenie od Bramy Cmentarza Rakowickiego do grobowca Księży Misjonarzy

Wieczne odpoczywanie racz Mu dać, Panie.

Sojusz Rodziny Wincentyńskiej na rzecz Bezdomnych powstał w 2017 r. w związku z 400 rocznicą narodzin charyzmatu. Jego celem jest zjednoczenie Rodziny Wincentyńskiej na całym świecie wokół działań dla zapewnienia praktycznej pomocy dla ok. 1,2 miliarda osób na świecie nie posiadających miejsca, które mogliby nazwać swoim domem.

Jednym z przykładów, w jakim można coś zmienić, jest “Kampania 13 domów”. Stanowi ona nawiązanie do wydarzeń z 1643 r., kiedy król Ludwik XIII ofiarował św. Wincentemu a Paulo równowartość miliona dolarów. Wincenty wykorzystał te środki na budowę 13 małych domów, aby zapewnić opiekę porzuconym dzieciom. Utrzymania domów podjęły się Panie Miłosierdzia. Pracując razem z Rodziną Wincentyńską uratowały tysiące dzieci, które inaczej umarły by na ulicy.

Włączając się w projekt “Kampania 13 domów” Rodzina Wincentyńska w Polsce pragnie wyremontować Dom Samotnej Matki w Żaganiu.

Dom Samotnej Matki w Żaganiu mieści się w budynku, który po opuszczeniu przez wojsko radzieckie w 1991 r. został przekazany Stowarzyszeniu Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo. Schronienie znajdują tu matki z dziećmi potrzebujące domu i opieki. Do domu trafiają matki z dziećmi, które nie mogą liczyć na pomoc rodziny. Przybywają tu do momentu znalezienia im bezpiecznego mieszkania. Pobyt w tym domu jest dla nich często pierwszym krokiem do normalnego życia i lepszej przyszłości.

Dom Samotnej Matki to osiem umeblowanych pokoi bez łazienek. Łazienki znajdują się w piwnicach budynku. Tam też mieści się ogólnodostępna kuchnia, jadalnia i magazyn. Całe wyposażenie domu pochodzi od indywidualnych darczyńców.

Nieremontowany dom jest obecnie w bardzo złym stanie. Zniszczona, stara dachówka, dziurawe rynny, zacieki na sufitach. Podobnie elewacja odpadająca od muru odsłania zawilgocone ściany.

Naszą inicjatywę można wesprzeć przez dowolną wpłatę na konto:

PKO BP 33 1020 2906 0000 1702 0129 7597
z dopiskiem “Dom Samotnej Matki”

Ks. Formicki urodził się 20 lutego 1934 roku w miejscowości Kozierów (powiat Kraków). Ukończył Małe Seminarium, a potem studia filozoficzno‐teologiczne w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy w Krakowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 22 maja 1958 roku z rak ks. bpa Eugeniusza Baziaka, biskupa krakowskiego. Pierwszą jego placówką duszpasterską była właśnie parafia nowowiejska. Przybył tutaj 30 czerwca 1958 roku i pomagał w kancelarii parafialnej, prowadził chór, a od sierpnia tegoż roku przejął obowiązki prokuratora (ekonoma) domu. Równocześnie prowadził katechizację dzieci. W latach 1961‐1962 był wikariuszem w Żaganiu, a w latach 1963‐1964 wikariuszem w Iłowej koło Żagania. Od 1964 r. Pracował w parafii Św. Krzyża w Warszawie jako katecheta, tam też zorganizował duszpasterstwo akademickie, którym kierował. Równocześnie studiował na Wydziale Teologicznym ATK (1966‐1969), specjalizując się w socjologii religii. W wyniku tych studiów uzyskał stopień magistra teologii.

W dniu 8 czerwca 1970 roku został powołany na superiora domu misjonarskiego na Nowej Wsi i na proboszcza parafii NMP z Lourdes. Nowy proboszcz twórczo kontynuował działania podjęte przez ks. Małysiaka: stałą troską otaczał duszpasterstwo akademickie, inteligencji, zespoły synodalne, charytatywne, dzieło katechizacji dzieci i młodzieży. Bardzo wiele dokonano też w dziedzinie zabezpieczenia potrzeb materialnych rozwijającej się parafii: przeprowadzono kapitalny remont organów, dach kościoła został pokryty blachą miedzianą powstały kaplica pod zakrystią i nowe pomieszczenia duszpasterskie, zabezpieczono kościół przed groźnymi pęknięciami sklepienia, do domu i kościoła zostało doprowadzone ogrzewanie z sieci miejskiej (osobne opowiadanie należałoby napisać na temat niezliczonych wybiegów i forteli, stosowanych wobec władzy komunistycznej, wrogo nastawionej względem prężnie działającej parafii). Ks. Formicki podjął również wykłady w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy na Stradomiu.

Po opuszczeniu parafii NMP z Lourdes (na własną prośbę), w latach 1976‐1978 ks. Formicki pracował ponownie w parafii św. Krzyża w Warszawie, kontynuując studia i zyskując doktorat z teologii na podstawie pracy pt. Struktura pojęć wartości pracy a religijność. Po powrocie do Krakowa ‐ w domu centralnym przy ul. Stradomskiej podjął obowiązki asystenta domu, prefekta studiów i wykładowcy etyki społecznej. W dniu 31 maja 1979 roku został mianowany superiorem domu i rektorem Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy (który przeżył okres nadzwyczajnego rozkwitu: liczba studentów przekroczyła 300 alumnów, podjęto też budowę gmachu tzw. nowej biblioteki). W roku 1987 został zwolniony z obowiązków superiora i rektora (na własną prośbę), pozostając w domu Zgromadzenia przy ul. Stradomskiej. Tam mieszkał i prowadził wykłady z etyki społecznej i katolickiej nauki społecznej. W dniu 20 maja 2018 r. obchodził swoje 60-lecie święceń kapłańskich wraz z księżmi z roku studiów w kościele Seminaryjnym w Krakowie na Stradomiu (na zdjęciu od prawej: ks. bp Paweł Socha, ks. Józef Jachimczak, ks. Alojzy Henel i ks. Edward Formicki).

Opracował Ks. Bogdan Markowski CM min. na podstawie: ks. Antoni Baciński: Zarys historii Parafii Nowowiejskiej, METEOR nr 3/1974; materiały z Archiwum Zgromadzenia Księży Misjonarzy w Krakowie.

W dniu 1 listopada 2019 r. w domu Zgromadzenia Księży Misjonarzy w Krakowie na Kleparzu odszedł do wieczności Ś†P ks. Edward Formicki CM. Urodził się 20 lutego 1934 r. w Kozierowie w diecezji kieleckiej. W 1951 r. wstąpił od Zgromadzenia Księży Misjonarzy. Śluby święte złożył 8 grudnia 1956 r. Święcenia kapłańskie otrzymał w Krakowie na Stradomiu z rąk abp Eugeniusza Baziaka 22 maja 1958 r.

1958-1960 – Kraków NMP z Lourdes, katecheta, ekonom
1960-1962 – Żagań, katecheta
1962-1964 – Iłowa, katecheta
1964-1970 – Warszawa św. Krzyż, katecheta, duszpasterz akademicki, student
1970-1976 – Kraków NMP z Lourdes, proboszcz, Radca Prowincji
1976-1978 – Warszawa św. Krzyż, duszpasterz, student
1978-2019 – Kraków Stradom, wicerektor, wykładowca, superior i rektor, Radca Prowincji, asystent wizytatora, członek zespołu opracowania problemów z zakresu Katolickiej Nauki Społecznej dla ruchu związkowego przy Sekretariacie Episkopatu Polski (1981), członek Rady Duszpasterskiej Archidiecezji Krakowskiej (1982-1986), członek Komisji Episkopatu ds. Seminariów Duchownych (1984-1994), cenzor kościelny Archidiecezji Krakowskiej (1981-2007).
od lipca 2019 – Kraków Kleparz, rekonwalescent

POGRZEB ODBĘDZIE SIĘ DNIA 6 LISTOPADA 2019 r. (środa)
11.00 – Msza św. pogrzebowa w kościele Księży Misjonarzy w Krakowie na Stradomiu
13.15 – odprowadzenie od Bramy Cmentarza Rakowickiego do grobowca Księży Misjonarzy

Wieczny odpoczynek racz Mu dać, Panie!