Ze względu na trwającą pandemię, decyzją Penitencjarii Apostolskiej odpust zupełny ofiarowany za zmarłych można w tym roku uzyskać, spełniając następujące warunki:

• Odpust zupełny dla osób nawiedzających cmentarz i modlących się za zmarłych przez poszczególne osiem dni, zwykle ustanowiony na dni od 1 do 8 listopada, może być przeniesiony na inne osiem dni listopada. Dni te, dowolnie wybrane przez poszczególnych wiernych, mogą być od siebie oddzielone.
• Odpust zupełny związany z dniem 2 listopada, ustanowiony dla tych, którzy pobożnie nawiedzą kościół lub kaplicę publiczną i odmówią „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”, może być przeniesiony na inny dzień listopada, dowolnie wybrany przez poszczególnych wiernych.
• Osoby starsze, chore i ci wszyscy, którzy z poważnych powodów nie mogą opuścić domu, mogą uzyskać odpust zupełny, łącząc się duchowo z wiernymi, którzy pobożnie nawiedzają miejsca święte, oraz wykluczając wszelkie przywiązanie do jakiegokolwiek grzechu i mając intencję spełnienia w najbliższym czasie trzech zwyczajnych warunków (spowiedź sakramentalna, Komunia eucharystyczna i modlitwa w intencjach Ojca Świętego). Osoby te powinny pomodlić się za zmarłych przed obrazem Pana Jezusa lub Najświętszej Maryi Panny albo podjąć medytacyjną lekturę jednego z fragmentów Ewangelii z liturgii za zmarłych, lub wypełnić uczynki miłosierdzia poprzez ofiarowanie Bogu cierpień i niedogodności swego życia.
• Odpust zupełny można uzyskać tylko raz dziennie i ofiarować wyłącznie w intencji osoby zmarłej.

Św. Wincenty a Paulo powiedział że w dniu Wszystkich Świętych powinna wznieść się modlitwa do Boga i prosić Go o potrzebne łaski dla każdego z osobna i dla całego zgromadzenia. “Wiecie o tym” powiedział, że w tym dniu nasz Pan zwykł zlewać łaski w wielkiej obfitości na swoich wiernych, którzy Go o nie proszą. Skoro bowiem mamy wielu orędowników u Boga, przeto nie powinniśmy wątpić, że łaski jakie On zlewa na wiernych w tym dniu są w wielkiej obfitości. Zatem, moi księża i bracia, to co powinniśmy czynić, to dziękować Jego Boskiemu majestatowi za dary i łaski, jakich zechciał udzielić wszystkim świętym, którzy są teraz w niebie i każdemu z osobna, a także za to, że dobrze wykorzystywali te łaski i że z wytrwałością, aż do końca, spełniali dobre dzieła. Powinniśmy za to wszystko dziękować Bogu oraz za to, że tak dobrze praktykowali pierwsze wskazania, jakie nasz Pan dał im i nam: “Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie”.