31 maja mija 150 lat od śmierci ks. Michała Marcina Mioduszewskiego CM – autora najważniejszego śpiewnika w historii polskiej pieśni kościelnej. Przedstawiamy artykuł ks. Wojciecha Kałamarza CM – „Ks. Michał Marcin Mioduszewski CM i jego dzieło.”

Śpiewniki ks. Mioduszewskiego odegrały bardzo ważną rolę w historii polskiej pieśni. Misjonarz ten dokonał bezcennej pracy badawczej i redakcyjnej, ocalając od zapomnienia ogromny dorobek muzyczny. Swymi dokonaniami na stałe zapisał się w historii muzyki jako jeden z pionierów wytyczających wzorce tego rodzaju działalności. Bez wątpienia jest pierwszym wielkim misjonarzem, któremu polska muzyka wiele zawdzięcza.

Urodził się 16 września 1787 r. w Warszawie, ochrzczony został 28 września 1787 r. w parafii św. Krzyża w Warszawie. Był synem Jakuba i Franciszki z domu Łapińskiej. Jego ojciec pochodził z sąsiedniej parafii ujazdowskiej (pw. św. Aleksandra) i będąc wdowcem, poślubił Franciszkę 9 października 1785 r. w misjonarskim kościele św. Krzyża.

W 1804 r. siedemnastoletni Michał Marcin wstąpił do seminarium internum Zgromadzenia Misji w Warszawie, a w 1806 r. złożył śluby. Po odbyciu studiów filozoficzno-teologicznych w seminarium świętokrzyskim, w 1810 r. przyjął święcenia kapłańskie. Przez kilka miesięcy pracował w parafii w Tykocinie. Z końcem 1810 r. powrócił do stolicy, po czym został skierowany do pracy nauczycielskiej w seminarium św. Krzyża, gdzie wykładał filozofię, geometrię, fizykę, geografię, historię, dogmatykę i prawo kanoniczne. Owocem jego wykładów jest książka Początki geografii starożytnej, wydana w drukarni św. Krzyża. Pod koniec sierpnia 1814 r. został mianowany profesorem seminarium diecezjalnego we Włocławku, gdzie pracował sześć lat (od 1 września 1814 r. do 25 lipca 1820 r.). (więcej…)