W dniu 16 lipca 2011 r. o godz. 13:50 w 95 roku życia, 77 roku powołania, 71 roku kapłaństwa i 42 roku biskupstwa zmarł w Krakowie J. E. ksiądz biskup ALBIN MAŁYSIAK CM, emerytowany biskup pomocniczy Archidiecezji Krakowskiej, biskup tytularny Beatii, biskup-nestor Konferencji Episkopatu Polski, kawaler Krzyża Wielkiego i Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski, Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata, poinformowała Kuria Metropolitalna w Krakowie. Wiadomość o śmierci biskupa przekazał jego przyjaciel i emerytowany proboszcz Parafii pw. Najświętszego Salwatora w Krakowie, ks. Infułat Jerzy Bryła. Ks. Biskup Albin mieszkał w klasztorze Sióstr Norbertanek na terenie tejże parafii.

ks. Albin Małysiak urodził się 12 czerwca 1917 r. w Koconiu koło Żywca w rodzinie kupieckiej. W 1928 r. rozpoczął naukę w Małym Seminarium Księży Misjonarzy w Krakowie. 27 sierpnia 1933 wstąpił do Zgromadzenia, 12 kwietnia 1936 r. złożył śluby święte a 1 maja 1941 z rąk biskupa Stanisława Rosponda przyjął święcenia kapłańskie.

Na pierwszą placówkę został wysłany jako katecheta i wikariusz parafii w Zembrzycach koło Wadowic. W 1942 przeniesiony do Krakowa, na Kleparz zostaje kapelanem domu opieki dla starszych im. Helclów. W 1944 wskutek ewakuacji Domu im. Helclów wraz z pensjonariuszami przenosi się do Szczawnicy, gdzie pozostaje do końca II wojny światowej. Z narażeniem własnego i innych pensjonariuszy życia wspólnie z Siostrą Bronisławą Wilemską SM od 1943 przechowywali i ocalili życie pięciorga Żydów.

Po wojnie pracował jako katecheta i wikariusz parafii Najświętszej Rodziny w Krakowie, a następnie jako wychowawca i dyrektor Zakładu Wychowawczego im. ks. Siemaszki w Krakowie (aż do jego likwidacji przez władze). Jednocześnie od 1954 wykładał Teologię Dogmatyczną w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy w Krakowie. W 1959 został proboszczem parafii NMP z Lourdes w Krakowie. Pełnił te funkcję aż to nominacji biskupiej 14 stycznia 1970. Sakry biskupiej 5 kwietnia tegoż roku udzielił mu Kardynał Karol Wojtyła, Metropolita Krakowski. W 1993 po osiągnięciu kanonicznego wieku emerytalnego przeszedł na emeryturę, lecz do ostatnich dni pozostał czynny duszpastersko w miarę jak pozwalało mu zdrowie.

W 2005 otrzymał tytuł honorowego obywatela Krakowa. w 2010 r. obchodził czterdziestolecie sakry biskupiej, a w maju 2011, 70-lecie kapłaństwa. W 1993 uhonorowany medale “Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”. W 2007 otrzymał Krzyż Komandorski a w 2010 Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski za bohaterską i niezwykłą postawę wykazaną w ratowaniu życia Żydom podczas II wojny światowej oraz za wybitne zasługi w obronie godności człowieczeństwa i praw ludzkich.

Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj mu świeci.